 Sisli Bir Hatıra Gibi
dostluk bazen bir çayın buğusu,
bir kelime etmeden
anlaşmanın sıcaklığıdır.
omzunda unuttuğun mont gibi
alıştığını fark etmezsin.
bir liman düşer aklıma,
küçük, taş rıhtımlı,
martı sesleriyle yıkanmış.
orada çocukluğumu bıraktım ben,
ceplerimde misketler,
bir "üşüme" sesi kadar tanıdık.
kitap kokan odalarda büyüdüm,
sayfa aralarına sinmiş suskunluk,
bir insanın içini acıtacak kadar
temiz, sade bir yalnızlık.
ve her gece
bir hayal eksilir kalbimden
kimseye belli etmeden.
kalbimi
bir insan eliyle dikilmiş gibi düşün,
kumaşı hassas, ipliği yorgun.
her dikiş yerinde
bir hikâye durur
anlatmaya cesaret edemediğim. |