 Sessiz Bir Aksamda
Sessiz bir akşamda düştüm yola,
Rüzgar usulca dokundu omzuma.
Gökyüzü solgun, yüreğim gibi,
Bir yıldız sanki göz kırptı uzakta…
Ay ışığı serildi tozlu yollara,
Sanki annemin beyaz tülbendi…
Her adımda bir anı can buldu,
Geçmiş, sessizce yanıma geldi.
Bir zamanlar gülüşen çocuklardık,
Şimdi yollar yorgun, hayaller eksik.
Kalbimde bir yer hâlâ umutla dolu,
Çünkü sevgi, her şeyin ilacıdır belki…
Yüreğimi açtım rüzgâra bu gece,
Ne kırgınlık kaldı, ne de öfke…
Sadece sevmek istedim yeniden,
Bir çiçeği, bir insanı… sessizce. |