 Sessiz Defter
Kimseler bilmez, biz ne yaşadık,
Bir bakışla geçen yılları,
Bir tebessümde gizlenen fırtınaları.
Sessiz defterlere yazıldı dostluklarımız,
Ne göz gördü, ne dil söyledi.
Kahve kokan akşamlarda saklıydık,
Aynı şarkıya farklı iç çekişlerdik.
Sen gülerken ben susardım,
Ben giderken sen beklerdin.
Vedalar bile alışamazdı bize.
Bir gün ansızın silinirsek hayattan,
Ne bir iz, ne bir izah kalır geride.
Ama bil ki, bir kalbin en derin yerinde
El yazısıyla yazılmış bir dostluk
Öylece durur, unutulmaz.
Gözlerinden düşen yağmurlar
Benim pencereme vurur hâlâ.
Özlem, zamanla dost olur insana,
Hatıralar susar, ama eksilmez,
Çünkü bazı bağlar,
Sadece kalple duyulur. |