 Yalnızlar Rıhtımı Gölgesinde
Yalnızlar rıhtımında bir taş var,
Üzerinde oturmuş eski bir yar.
Rüzgar anlatsın dersen, susar,
Kalpte ne varsa, denize akar.
Gölgesinde beklerim akşamı,
Kıyıya vuran dalga gibi sessiz.
Bir ben bilirim buranın anlamı,
Ne haykırış ister, ne de ezgisiz.
İsimsiz gemiler geçer önümüzden,
Hiçbiri uğramaz, bilirim neden.
Burası, terk edilmiş bir iç liman,
Yalnızlar bilir, bilmez giden.
Bir çift ayakkabı kaldı kenarda,
Gidenin izi var hâlâ kumlarda.
Sormaz kimse, "Kimdi bu?" diye,
Soran da susar, alışır zamana. |