 Karadeniz İnsanları Yüreği Büyük, Sofrası Bol
Karadenizli olmak, sadece bir yerin insanı olmak değil, aslında bir yaşam tarzıdır. Bizim için dostluk, güven ve samimiyet her şeyden önce gelir. Karadeniz insanı, ne kadar sert rüzgarlar ese de, içinde her zaman yumuşak bir yürek taşır.
Bir Karadenizliye misafir gittiğinde, sadece sofraya değil, kalbine de oturursun. Sofrada ne varsa, seninle paylaşılır; çünkü bizde misafirperverlik, gösteriş için değil, içtenlikle yapılır. Bir çay içmeye gelenin, yanında kahve de içtiğini görürsün.
Yemekler de bizim için bir sevgi dili gibidir. Karadeniz mutfağında sadece karadenizin değil, kalbimizin de kokusu vardır. Börekler, mısır ekmeği, lahana sarması, hamsi… Hepsi emekle, sevgiyle yapılır. Yemek yedikten sonra "doymadım" demek neredeyse mümkün değildir, çünkü Karadeniz sofrası asla boş kalmaz, hep doydurur.
Ve en güzel yanı, Karadeniz insanı hiç bir zaman yalnız bırakmaz. Yardım istemene bile gerek yoktur. Yardımseverdirler, elinden geleni yapar, seni asla yarı yolda bırakmazlar. Hani derler ya, "Bir Karadenizli sana bir şey verirse, gönlünden verir." İşte biz öyleyiz, ne verirsek içten, samimi veririz.
"Adam satmaz," deriz, çünkü bir Karadenizli her zaman olduğu gibi dürüst ve doğru sözlüdür. Kimseye ihanet etmez, her zaman doğru bildiğini söyler. Yüreği, ne kadar büyükse, sözleri de o kadar büyüktür.
Karadenizli olmak, demek ki sadece doğayla değil, insanla da güçlü bir bağ kurmaktır. Yüreğini koyduğun her şeyde, karşılığını bulur, dostluğunda da. Çünkü burada her şey gerçek ve içtendir. |