 Geç Kalan Özür
Bir zamanlar bendim,
Gözlerinde değeri olan.
Bir tebessüm, bir sözle
Dünyayı unutan…
Kırıldım…
Ses etmedim önce,
Belki de alışığım sandım
İncitilmeye, sessizce…
Sonra bir gün…
Gözlerim doldu,
Kalbim sustu,
Ve ben gittim…
Şimdi diyorsun ki, “Affet”
Ama bilmezsin;
Bazı özürler,
Kalbe geç ulaşır.
Cam misaliydim ben,
Düşüp parçalanınca
Toplayamazsın eskisi gibi,
Keser ellerini her parçam…
Zaman geçti,
Ve sen geç kaldın…
Bir özrün kıymeti yok,
Kalp kırıldıktan sonra… |