 Buğulu Camda Kalanlar
Bir dostun gülüşü kaldı aklımda,
Eski bir fotoğraf gibi, sararmış kenarında.
Bakınca içim burkulur, gözlerim dalar,
Sanki o karede zaman durmuş da ağlar.
Cam buğulu şimdi, yazdığım harf silik,
Parmak izimde sen varsın, hatıralar dipdiri.
Gözümde bir perde, sisli geçmişin yansıması,
Ne kadar silsem de geçmiyor anısı.
Birlikte baktık yağmura, sokak sessizdi,
İçimizde fırtına, ama dışarısı gibiydi.
Kah gülüp kah sustuk, ama hep yan yana,
Şimdi adın geçince, göz doluyor aniden, yana yana.
Fotoğraflarda kaldık, gülüşler yarım,
Zaman aldı seni, bense hâlâ buradayım.
Bir dostun sesi, buğulu bir camda iz
Geçmiş, gözümde nem, içimde bitmeyen bir deniz. |