 Hayat ve İnsanlar
Hayat ve İnsanlar
Bir yol gibidir hayat, kıvrımlı, uzun,
Kimisi koşar, kimisi yolda yorgun.
Kimi gül sunar avuçlarında,
Kimi taş saklar gülüş ardında.
İnsan dediğin bir sır bazen,
Gözleri güler, içi yangınla perçin.
Bir bakarsın dost gibi yanı başında,
Bir bakarsın en derin sancında.
Hayat öğretir zamanla herkesi,
Düşe kalka çizilir insanın resmi.
Ne çok şey saklı bir tebessümde,
Ne çok yara gizli bir “iyiyim”de.
Kırmadan, kırılmadan yürümek zor,
Ama yine de güzeldir umutla her yol.
Çünkü hayat geçer, insanlar da geçer,
Geride sadece bıraktığın izler değer. |