Kendine iyi bak derler, giderler... Beklemişsindir belli bir zaman, ay gibi yıl gibi gelmiştir sana.. Bağlamıştır kendine, alışmışsındır bir hayli beklemeye ve içinden geçen şu cümledir " Gelecektin madam neden neden gidiyorsun benden." bazen bunca yıl bekledim dedirtir insan'a bazen de keşke, keşke bağlanmasaydım dedirtir. Ne zor alışmak, ne zor bağlanmak ve en zoru da ne zor sevmek... Bir şiir de geçiyor, " Kendine iyi bak, bir veda cümlesidir aslında." illa ki dinlemişsinizdir.. Ve yazdırıyor insana hayatına güzelce girip, hakkını helal et deyip giden bir insan...

Çok sevmişsindir, o yüzü güldürmeyi başarmış birisindir ama gitmiştir senden... Geçtiğimiz günlerde yazdığım bir makale vardı hatırlarsınız.. EyvAllah diyelim..

Eğer birinin hayatına güzelce giriyorsanız, Kendi iyi bak demeyin çünkü, o sizin aynanızla bakar kendine, Eğer gidecekseniz, alıştırmayın ve bağlandırmayın kendinize.. Kendine iyi bak. Demeyin.

Ve eğer geride sizi bırakan biri varsa, hayatında sizin için bir şeyler eksiliyordur, ya da sevmemiştir... Ne zor kendine iyi bak demek, ne zor öyle körü körüne kalanın sen olması..

Öyle bir cümle işte, son cümlenin son noktası gibi.. Ne bir virgülü ne de bir ünlemi. Son satırlarımı da şu şekilde bitireyim, Hayatanız da size kendine iyi bak deyip veda edenler olmasın, veyahut sizi kendine bağlayıp gidenler olmasın.. Olmasın işte..

Kendine iyi bak derler ve giderler..