Varlıkla yokluk arasında gidip gelir insan.
Hangisi daha az acıtır hangisi daha az yaralar yüreği bilinmez. Bazen bir insanın varlığına şükredersin bazen yokluğuna.
Asıl mesele ona karşı inancını sorguladığında başlar.
Hani vardır ya böyle içinde hissedersinde sonuna kadar inanırsın.
Gözün kapalı bir şekilde güvenip devam edersin.
Sonra bir bakarsın.
Tüm inandığın şeyler yıkılmış başına.
Yerle bir olmuş.
O anda nefes alamayıp kesilirsin.
Ağlamakla ağlamamak arasında öyle bir kalırsın ki nutkun tutulur lal olursun.
Hayat ya işte böyle bazen kahkaha attırıp bazen doyasıya ağlatır.
Bazen de o kadar çaresiz kalırsın ki her şey anlamsızlaşır.
Ne yapacağını bilemezsin,sorgular durursun.
Hayallerimizin ötesine aldığımız
Benliğimizin kahramanı yaptığımız
Hayatımızın gökkuşağı gibi davrandığımız
" O ADAM "
Yüreğinde deprem etkisi yaratıp sende bıraktığı enkaz yığınlarıyla ve kalbine açtığı o derin izle arkasına bile bakmadan gider.
Sadece GİDER.