| İçeriği Görebilmeniz için Üye olmalı / Giriş Yapmalısınız..! | | Benim öyle oyuncaklarım, çikolatalarım falan olmadı. Şımartılan bir çocukda değildim. Yaz aylarında karadenizde, yaylada kalırdım. 2 ile 9 yaşları arasında özellikle bu süreç daha fazla baskındı..
Dedim ya, çikolata vs öyle şeyleri bilmezdim. Yayla evinin balkonundan manzaraya bakarken bir adamın elinde siyah büyük poşetle yaylaya doğru yürüdüğünü gördüm. Bu gelen dedemdi.. kilometrelerce yürüyerek gelmişti.
O poşetin içindeki ne çikolata, ne oyuncak, ne yeni tshirtler umrumda değildi. Benim çocukluğum tek ve en özel yanı Dedemdi. Keşke sana son kez gelebilseydim, yetişebilseydim o gün. Kalbimin bir yarısı her zaman seninle.. |