İçeriği Görebilmeniz için Üye olmalı / Giriş Yapmalısınız..!

666666 Şubat Sonrasına Maktup


6 Şubat. Travmalar ülkesinde bir tarih. Hatırlayanlar hatırlatanlara hatırlatsın diye.

Daha kötüsünü yaşatmasın söylemleriyle geçen bir ömür bizimkisi. Öyle de nihayet bulacaktır.

Ülkeyi yönetenlerin o gün tek dertleri seçimdi. Seçilmek. Tekrar. Bir daha. Her daim. Ne olursa olsun, ama hazretleri iktidarda kalsın. Devletin başkanı, kurmayları, bürokrasisi, kurumları, makul miktarda personeli, tüm dertleri, çabaları ve odak noktaları koltuklar değişmesin. 6 şubat 2025, durum hâlâ aynı. Tıpkı 6 şubat 2030'da da olacağı gibi. 666666 şubat da geçse, bu hususta bir şey değişmez.

RTE'den biz şurada hata yaptık, burada eksiğimiz var gibi şeyler duymayı düşünenler oldu. Fakat o şaşırtmadı. Söylemesi gerekenleri söyledi. Türkiye çok büyük, ama deprem de öyle böyle büyük değildi ki kardeşim. Dinozorlara kıyım getiren gök taşı çarpması olayı bile bu denli elim ve korkunç bir felâket değildi. Bu minvalde şeyler söyledi.

Türkiye büyük ülke, gerçekten öyle böyle büyük değil. O yüzden rakamlar da büyük olmalı. Öyle bir elin parmağını geçmeyecek kişinin hayatını kaybettiği felâket vakaları Türkiye'ye yakışmaz. Bir binada yangın çıksa bile en az şöyle bir 50-60 kişi hayatını kaybedecek ki Türkiye'nin büyüklüğü göstersin kendini. Yakışmaz öyle üç beş gibi rakamlar Türkiye'nin büyüklüğüne...

Sözlerini tamalarken bir de "ne yapalım, kader" diye eklemişti RTE. Evet, mukadderat. İçinde bulunduğumuz distopik durum başka bir kavramla açıklanamazdı zaten. En güzeli.

Zaten şüphesiz ki dünya lideri zat-ı hazretleri. Bu dünya değilse de öbür dünya. Hani yeşillik, ağaçlık, bünyesinde ırmaklar akan. Çölün ortasında bedevinin sahra düşü olan dünya.

Ütopyaya öykünürken, distopyadan çıkamamak. Kaderden başka hangi kavramla açıklanabilir ki bu.

________________

çöplük varsa, kedi de vardır