-(Baghi) Erkencisin..

+(İmedi) Baghi, gökyüzüne baksana.. Ne kadar ılık ve mavi.

-(Baghi) Sen baktığın için belki de?

+(İmedi) Baghi.. Her sabah ve her akşam birlikte gökyüzünü izleyeceğiz değil mi? Yine bana güzel sözler söyleyecek misin?

+(Baghi) Elbette İmedi. Daha önümüzde uzun günler var..


''Baghi'nin iç sesi''

En soğuk iklimde bile kalbimi ısıtanım, merhemim, deli fişeğim. Bazı zamanlar zor geçebilir, en acı yükler omzumuzda olabilir. Fakat her musibete rağmen bunu göğüsleyebilmek nasıl birşeydir?

Nicedir İmedi'nin gölgesinde sakındım kendimi acılara. O gökyüzüne bakmayı çok severdi, sonra mutlu olur, sevinç dolardı. Ben ise onun gölgesinde hayat dolardım. Şimdi anlıyorum ki yanımdayken bunca yüke göğüs germemdir asıl meziyet.. Eğer zerresi ırak olsaydı, belki eziyet olurdu. Hayatımızda en ufak bir kırıntıya sahip iyi şeyler olsa dahi kıymetini bilmek gereklidir. Bugün birşeyleri avucumuzda tutmak için tam vakti, yarın geç olmadan ve pişman kalınmadan sarıp sarmalamalı..

İmedi'm, yeşil eriğim.. Unutmamalısın ki; Hergün günışığına uyanacak, sen gökyüzüne bakacak ve bakışlarının tesirinde mavilikler uzayıp gidecek.. Ben ise; O burun kıvırıp sevmediğin huysuz hallerimle, en güzel cümleleri kurmaya çaba gösterirken saçlarını süsleyeceğim..