| |  Eskiden Her Evde Bulunan Nostaljik Eşya.
Gaz LambasıGaz yağı ile çalışan, gazın konduğu haznenin bazen bakır bazen porselen olduğu, şişesinin uzun, ince, narin, kırılgan yapıda şekil bulduğu, hüzünlü bir aydınlatma aracıydı ve her evde bulunurdu. Emaye başlığı fitili istenen ölçüde dışarı çıkarırdı. Kokusunu hala algılar gaz lambalı evde büyümüş nesiller. Şimdilerde nostaljik olarak kullanılıyor.
O vitrinde tabak çanak sergilenir, evdeki anne kişisi bilumum çeyizlerini kıyamadığı porselen tabaklarını, kristal bardaklarını, gümüşlerini orada sergilerdi, misafir gelince çıkarılır ve misafirle o tabaklardan yenilirdi. Bazı vitrinlerde televizyon da tam ortada bulunurdu. Şimdilerde bu vitrinlerin yerini tv üniteleri aldı.
Duvarda Asılı Duran Kur'an Çantası
özellikle köylerde hemen her evde, dışı dantelden örülmüş bir çanta haline getirilmiş Kur'an-ı Kerim için özellikle yapılan kılıflar vardı. İçerisinde Kur'an konulur ve duvara yükseğe asılırdı.
Hemen Her Eşya Üzerine Konulan Dantel Örtüler
Büyüklerin televizyon, sehpa, masa örtmekten, koltuk örtmeye kadar yaratıcılık sınırlarını zorlayarak evin her tarafına yaydığı süs eşyası olan dantel, evin en vazgeçilmez eşyasıydı, çeyiz sandıklarının vazgeçilmeziydi. El emeği, göz nuru eserlerdi ve eskiden elektrik yokken mum ışığında ya da gaz lambası eşliğinde güzel hikayelerle birlikte örülür, kullanılırdı. Günümüzde hala kullanılmakla birlikte, eski cezbediciliği kalmamış, yerine çok daha incikli boncuklu örtüler gelmiştir.
Sobalı evlerde bulaşık yıkamak ve bilumum işlerde kullanılan, sobanın ısısıyla daima fokur fokur kaynayan hizmete hazır olan bir çeşit su kabı olarak hayatımızdaki nostaljik yerini alan, çıtır çıtır yanan sobaların vazgeçilmez süsü güğümleri köylerde, sobalı evlerde hala görmek mümkün.
Elektrikli süpürgeyle ile çalı süpürge arası, tozun bir kısmını alıp diğer kısmını da içindeki fırçalar yardımıyla döndererek tekrar halıya gömme özelliğine sahip, o hep aynı sesiyle aklımızda yer edinen bu aletin eskiden girmediği ev yoktu. Fırçası hep saç olurdu, içini boşaltırken çöpe dökülen kırıntıların sesi zevk verirdi.
İsminden dolayı sanki kadınlar o masa başına geçip dedikodu yapıyormuş havası veren küçük yuvarlak masadır ama bir gün bile oturulduğunu görmemişizdir. Hep düzenli süslü püslü, üstü dantel örtüsü kristal çiçekliğiyle dururdu bir köşede. Şimdi ise çeşit çeşit orta sehpalar yerini
Eşiklerin önüne serilirdi evvelden. Örülürdü üstelik. Onun için kıymetliydi, el emeği göz nuruydu. Evde ne kadar halısız, kilimsiz boş alan varsa, o boşluğu paspas doldururdu.
Eskiden köy evlerinde kullanılan, şimdilerde yerini çekyat, kanepe ve koltukların aldığı, rahatlığını hiçbirinin sağlamadığı, somya olarak da bilinen ve keresteden yapılan bu mobilyanın rahatlığı değme mobilyalara taş çıkarır nitelikteydi ve hala bazı evlerde kullanılmaya devam edilir.
Tahta ve metalden, birden çok sayıda asma yeri bulunan ve divanların üst kısmına ya da dış kapının hemen yanına duvardaki çiviye monte edilen bu askılıklar hala eski evlerin çoğunda bulunmaktadır. Günümüzde vestiyerler bu askılıkların yerini almış durumda.
Takata takata takata diye başımızın içinde sürekli iki demir çarpıyormuş hissi veren bu alet kimilerimizin çocukken en sevdiği oyun oynama alanna sahip bir eşyaydı. Sık çalıştığını görmezdik ve hep aynı yerinde sabit dururdu. Ayaklık kısmına oturur sallanırdık, kayışının olduğu o yuvarlak dümeni sürekli çevirirdik.
Kız çocuk sahibi annelerin kızları için hazırladığı, içi danteller, örgüler, oyalar, tülbentler, minik ev aletleri, çamaşırlar, geceliklerle ve naftalinle dolu tahta sandık. Her sandığın da aynı hikayesi vardı. Gelin evden çıkarılırken beraberinde bu sandıkta gider ve gelinin kardeşi üstüne oturup enişteden para, altın vb. şeyler ister, alır ve öyle verilirdi.
Evlerin olmazsa olmazıydı, sofra bezi ve yükseltmek için kullanılan ara kasnak vasıtasıyla, üzerinde yemeklerin yendiği, fast-food ve yemek masası kültürüne geçiş nedeniyle kullanımının azaldığı, yerde yemek yeme kültürüne ait yuvarlak tahta veya metal bu mutfak eşyasında herhalde birçoğumuz bir şeyler yemiştir.
Alıntı.. |