Yaşadıkları dehşeti, çaresizlikleri düşündükçe kahroluyor insan..
Ölümlerin en kötüsü bir insanın bağırarak diri diri yanması.. bu haberi duyunca 6 Şubat'ta yaşadığım deprem aklıma geldi, çaresizlik çok kötü..
Birgün bir firmanın otobüsünde seyahat ederken, gece geç saatlerde arkada oturan bir abi şoföre seslenerek bir duman var sanki gözlerim sızlıyor, boğazımı acıtıyor demisti.. Şoför hemen otobüsü durdurup arkaya bakıp kapıları açarak herkesin çabucak inmesini istedi. Hepimiz çok korkmuştuk
Otobüsün yanından uzaklaşın dedilr ve kontrol ettikten sonra bişey olmadığını anlayinca otobüse geri binmemizi istediler, bu anlattığım bir hikâyeden ibaret değil, insanlığa verilen değerdir.. (umarım ne anlatmak istediğimi anlamistirsinz)
Umarım ve dilerim yüreğimizi yakan bu faciada sorumluluğu olanlar ve bu sorumluluklarında ihmali olanlar bu dünyada cezasız kalmaz..