mugayir - aykırı
(ﻣﻐﺎﻳﺮ) sıf. (Ar. muġāyeret “değişmek, muhâlefet etmek”ten muġāyir)
[Türkçe'de türetilmiştir] Uymayan, bağdaşmayan, aykırı, zıt,
muhâlif: Türkler'in kıyâfetinde teşrîfâta mugāyir bir şey var mı gibi
dikkatle hepsini bir süzdü (Ömer Seyfeddin).