Kibar olmaz bizim oralarda rüzgar,
Çığlık atar, ne ıslık çalması…
Tahta kilitler kapanmadan yatılmaz,
Ne güven içinde uyuması…
Tahta perdelerin aralığından bakılır gelene,
Ne kapıya çıkması…
Ama insandır bizim oraların halkı insan…
Sever, sahip çıkar ölüsüne, dirisine…
Hele ki delisine…
Bilirler ki,
Doğruyu şakkadanak söyler yüzüne.
O yüzden çok sever,
Ne taşa tutması…
Değerlidir bizim oraların delisi.
Ne zaman oynanacağına,
Kimle eğleneceğine,
Ne zaman kimin yuhlanacağına o karar verir.
Akıllıdır bizim oraların delisi.
Kime oy verip,
Kime yol vereceğine o karar verir.
Gündüzü puslu,
Gecesi derindir bizim oraların, boy verir...
Kimine hiç acımaz, boğuverir...
Bazen vicdan yapar kimine,
Sevdiğine kaçanlara yol verir…