Gecenin zifiri karanlığında
Gene sen düştün aklıma
Derin bir of çekti susmayan yüreğim
Bu sessiz haykırışlar yalnızlığa

Adını bile anmayacaktım
Çıkmaz sokağa bakmayacaktım
Sen hep sen dedi bu deli gönlüm
Bu gönlümü hiç yormayacaktım


Açık sularda dalgalarla boğuşan
Bir küçük gemiyim şimdi
Sürekli savruluşumu izleyip durdum
Kendi rotamı kurdum

Gün ağardı güneş açtı
Her hüznün bir şafağı olduğunu anladım
Tutunduğun tüm yokluklara
Kırarak zincirlerini merhaba