10 Nisan 2024, 21:46
|
#1
|
|
|
Bayram hüznü
Eskiden çocukluğumda ne zaman bi bayram gelse gelmeden anneme koşardım anne bayrama elbise al ayakkabı al sağolsun kırmazdı ne istesem alırdı.
Her defasında bayram akşamı defalarca denerdim aynanın karşısına giderdim kendime bakardım Anneme koşardım anne yakıştımı güzel oldumu sağolsun öyle şımartırdıki kendine birşey almayan annem bana ve kardeşimi her bayram elbise ayakkabı alırdı sevinirdik gece elsiseleri yatagımda baş ucumda yatardım annem hep geç uyurdu yemekler hazırlardı Sabah erkenden kalkardım bayram sevinciyle Anam fedakar anam bizi hazırlamak için erkenden kalkardı hazırlanır bi sevinçle camiye giderdim namazı kıldıgım gibi ev ev şekere gezerdim bi akraba görsem ellini öperdim harçlıgımı alırdım bi şeker fazla verse sevinirdim köyde gezmediğim ev kalmazdı...
Sonra eve gelirdim şekerleri toplamışım tek tek ayırt eder iyilerini ayırır saklardım bi poşet şeker olmasına rağmen annemin misafirler için ayırdıgı şekerleri çalmasam olmazdı tabi
Sonra büyüdüm zaman su gibi geçip gitti gurbetde buruk bayramlar başladı
Çocuklugumla alakası olmayan buruk bayramlar artık gelmesini istemedigim bayramlar
Şimdiler de bayram geldigi zaman sevinemiyorum çocuklugum yok kızlarım yanımda yok
Anam yanımda yok Babam yok yanımda telefonla aramak zor geliyor konusurken gözlerim doluyor dolsa ne ağlayamıyorsun kapatıyorsun telefonu bi sigara daha yakıyorsun öyle zor işte artık benim için bayram
Benim için bayram demek hüzün demek
Benim için bayram demek evlada ana babaya özlem demek ...
Bayramınız mübarek olsun
|
|
|
|