Razor: abi bir paragraflik konusucam seninle

Loverman.: konuş abi

Razor: nasilsin bi paragraflik cevap yaz

Loverman.: iyiyim abi işte belim falan da yerinde gayet. yalnız biraz çekme var gibi bilmiyorum. az önce de

dilenci geçti mahalleden

bağıra bağıra, bir ağıt yakıyor ki sorma içim parçalandı.

Loverman.: sen nasılsın ? şiir yaz.

Razor:

salkim salkim oldu uzum
iyiyim ben ne olsun gozum
insanlara var bir sozum
agriyor icim, kaniyor ozum :)

-------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------

geceleri uyuyamıyor...
adım atttığında onu düşünüyor...
hayatında onsuz hiç plan yapmıyor...
hayallerine değil rüyalarına bile başka kadın girmiyor...
ve olmazsa olmaz, o sana defalarca istemiyorum dediği halde senin kalbinin orta yerine otağını kurmuş öylece bekliyorsa aşk'tır o.
onsuzluğun verdiği yara iyileşse benden uzak dur demesi kanatır.
benden uzak dur demese hasret kanatır...
sende bu yaradan dert yakınmaz seni yakacağını bildiğin halde atarsan zaten yandım deyip kalbini ateşe aşk'tır işte o.

Axel Rudi Pell - Don't say goodbye

[Üye Olmadan Linkleri Göremezsiniz. Lütfen Üye Olmak için TIKLAYIN...]

... hiç hoşçakal demedim, kelimeler benden çıkmadı, benim hatam da değildi ...

-------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------

birazdan gözlerinizin önüne kalın, pembe bir perde çekilecek..
ve perdenin arkasında bir siluet göreceksiniz... gerçekte kim olduğunu asla bilmeyeceksiniz...
ve belki de yolda görseniz yüzüne bakmayacağınız hatta zamanında yolda görüp yüzüne bakmadığınız o insanı hayatınızın, dünyanın merkezine koyacaksınız..
sizin gözlerinizde güzelleşecek.. bakışını, ellerini, gözlerini dünyanın en güzelleri sanacaksınız,
bir sözüne dünyaları yakacaksınız,
bir gülüşüne kendinizi feda edeceksiniz,
ona kıymamak için kendinize kıyacaksınız,
“gel” diyecek koşacaksınız,
içiniz titreyecek o siluete baktıkça, onunla hayaller kuracaksınız..
yanındayken göklere çıkacaksınız, ayrı kalan dakikalara dayanamayacaksınız, o yokken diplerde bulacaksınız kendinizi...

bu oyunun adı ask, her güzel şey gibi bir sonu var elbet...
ve bu son yaklaşmaya başladığında “iç ses” sizi uyarmaya başlayacak, çok net duyacaksınız...
“acaba bu perdenin arkasında gerçekte kim var, değiyor mu bunca yaptığına” diyecek yavaşça ..
“saat tam 00:00’da çık arka kapıdan, perde ortadan kalkıp karşına gri beton bir duvar çıkmadan”..

işte tam o saatte oradan çıkmalısınız, bir dakika bile erken olsa aklınız içerde kalır, kıvranırsınız..
tam o saatte kaçmalısınız.. ne bir dakika erken, ne de bir dakika geç...

uyarıyı duymazlığa gelip, kendinizi o pembe yalana kaptırırsanız, son sürat o gri beton duvara çarpacaksınız,
o çarpışmanın ruhunuzda bıraktığı acıya, ask acısı diyecekler...
anlamayacaksınız...
“zamanla geçer” diyecekler, geçmeyecek...
bazılarınız dayanamayıp panzehiri “bir aşkın izlerini yok edecek bir baksa ask”ta arayacak, her çarpışmanın şiddetini ikiye katlayacak...
bazılarınız yalan pembe perdeler diktirtecek birilerine “eskisi gibi” olsun diye, olmayacak...

aşk acısı bu, sonsuz değil ya, bir sonu var elbet..
belki bir ay, belki on yıl, ne kadar süreceğini kimse bilemeyecek,
belki “geçti” dediğiniz gecenin sabahında çoğalarak gelecek, belki “hiç geçmeyecek” dediğiniz an yok olup gidecek...
ve "acının bittiği an" en derin nefesinizi alacaksınız..

bu oyunun adı ask,
bir gün gelecek, yeniden dolacak hayatınıza,
bir yandan “gelmesin” diye korkarken, bir yandan “hemen gelsin” diye yalvaracaksınız..

günün birinde, bir pembe perde daha çekilecek yeniden gözlerinizin önüne, en baştan başlayacaksınız..

-------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------



Alıntı*