İçeriği Görebilmeniz için Üye olmalı / Giriş Yapmalısınız..!

On iki on üç yaşındaydım daha.. Ortaokul 2.sınıfta..Türkçe öğretmenimiz dönem ödevi verdi.. ''Kısa bir öykü yazacaksınız , konuyu kendiniz belirleyeceksiniz''

İşte bu cümledir benim yazma serüvenimin başlangıç noktası..O öyküde o güne kadar ki hayatımı anlattım.. Kendim gibi değil de dışardan biri gibi.. Ödevleri teslim ettik.. Bir hafta sonra öğretmenim öyküyü okuyor ve o kadar etkileniyor ki..Gidip çğretmenler odasında tüm öğretmenlere okuyor.. O andan itibaren her dersimize gelen öğretmenden benzer övgüler ,şaşırdığını belli eden tavırlar vs. Ve ben bunları duydukça utanan kızaran bir kız çocuğu..

Türkçe öğretmenim o zamanlar bir söz aldı benden; asla yazmayı bırakmaycaktım..Verdiğim sözü de tuttum easında.. Lise yıllarında yine bir roman denemesi yazıyoruım, sonlarına yaklaşmışım, bitirme heyecanı yüzünden akşamı bekleyememişim, teneffüs aralarında yazma gayretindeyken bu defa edebiyat öğretmenimin dikkatini çekiyor. Müsvettelerimi alıp bir göz gezdiriyor ve ''bitince getiriyorsun okuyacağım diyor'' .Utana sıkıla teslim ediyorum yazdıklarımı ve benzer tepkiler alıyorum. Bir söz de ona veriyorum...

Üniversite yıllarında bir deneme daha yazıyorum, bu defa kimselere vermiyorum bende kalıyor. Derken evlilik, çocuklar,geçim telaşı derken kalemi elime almaya zamanım olmuyor. Aradan yıllar geçiyor ve bir ev taşıması sırasında çekmeceleri kitapları kolileme esnasında üniversite yıllarında yazdığım müsvettelerim elime geçiyor. O dağınık salonun ortasında etrafımda eşyalar koliler paketler arasında yere oturup ''Neler yazmışım'' diye sayfaları karıştırırken dalıyorum okumaya ve soluksuz kendi yazdığımı bir başkası yazmışcasına elimden bırakamıyorum..

İşte o zaman verdiğim sözleri hatırlıyorum ve yapmak istediğim asıl şeyin yazmak olduğuınu idrak ediyorum...Ama hayat bazen fırsat vermiyor buna.. Her şey zamanını bekliyor..

Ve işte şimdi.. Yine çalışıyorum ama kafam rahat.. Kızlar büyüdü kendi sorumluluklarını aldılar.. Kendime ve yazmaya vaktim oldu.. Burası girdi hayatıma bir tesadüf eseri diyeceğim ama ardından da ekleyeceğim hiç bir şey tesadüf değildir.. Olması gereken buydu demek ki..

İlk kitabı bitirdim.. Ve yayınevi görüşmelerim başladı.. Kendimi uzun zamandan beri ilk defa bu kadar huzurlu hissediyorum.. Mutluyum.. İçimdekileri en iyi ifad eedebilme yöntemini seçip yazmak istedim..

________________