Erhan ,Elmas Hanım’ın davasını aldığından itibaren karşı taraftan tehdit telefonları almaya başlamıştı. İsimsiz kargolarla gelen imalı paketler.. Bırakılan mesajlar.. İlk defa bu tür yıldırma politikaları ile karşılaşmıyordu elbette..

Aldığı bir çok dava da benzer tehditler ya da rüşvet teklifleri almıştı. O bunları hiç ciddiye almamış ve hep bildiğini okumuştu. Bu defa tehditlerin dozunun fazla ve daha ciddi olduğunu hissediyordu ama onun kitabında vazgeçmek ,pes etmek hele de ona güvenen bir kadını yarı yolda bırakmak yoktu..

Mahkeme salonunda müvekkilinin haklarını savunurken yine devleşmişti adeta.. Topladığı tüm delilleri, kanıtları hakime aktarırken, tanıklara sorularını sorarken adeta büyüleyiciydi.. Uzun bir sürecin sonunda o gün karar çıkmış ve nihayet Elmas Hanım özgürlüğüne kavuşmuştu.
Erhan çabasının sonuçlarını almış ve bu karar ona zaferinin hediyesi gibi olmuştu. Adalet Sarayından birlikte çıktılar Elmas Hanım ile.. Kapının önünde ayrılmadan önce kadın bir kez daha ona döndü:

-Erhan Bey oğlum.. Ne desem hakkını ödeyemem.. Kimselerin cesaret edemediğine ettin, olmaz denileni oldurdun.. Bana özgürlüğümü hediye ettin.. Allah ne muradın varsa versin..

-Esrafurullah Elmas Hanım.. Ben görevimi yaptım.. Bundan sonraki hayatınız çok huzurlu olsun.. Mutlu olun çünkü bunu fazlasıyla hak eden bir insansınız..

-Olacağım.. Şu an o kadar mutluyum ki ayaklarım yere dahi basmıyor..

-Herhangi bir şey olursa beni aramaktan çekinmeyin lütfen.. Siizin gibi güçlü bir kadını tanımaktan çok onur duydum ben..

Elini uzattı Elmas Hanım’a.. Elmas Hanım iki eliyle birden tuttu uzatılan eli sevgiyle okşadı:

-Rabbim seni sevdiklerine bağışlasın.. Seni tanımaktan ben de çok memnun oldum.. Dostluğumuz devam edecek..

-Tamamdır Elmas Hanım.. En kısa zamanda görüşmek dileğiyle..

-Hoşcakal Erhan Bey evladım...

Erhan aracına doğru yürürken, kendi aracının az ilerisinde bekleyen siyah camlı aracı fark etti.. Çaktırmadan kısa bir göz atıp hızla aracına bindi ve ofisine doğru yola çıktı. Arkasını kontrol ettiğinde siyah camlı aracın belli bir mesafeden takipte olduğunu fark etti. Hafif bir endişe duygusu gelip içine yerleşse de o hissi hızlıca atıp radyoyu açıp çalan şarkıya odaklandı..

Ofisin önüne gelip aracını park etti. Hızlıca içeri girip kendini geri çekip dışarıya bakıp beklemeye başladı. Az sonra takip eden aracın gelip yolun karşısında durduğunu gördü. Bir süre daha bekledi, aracın gitmediğini görünce husursuzca kıpırdandı ve yukarıya ofisine çıktı.

Yardımcısına rahatsız edilmek istemediğini söyleyip kapısını kapattı ,ofisin içinde husursuzca birkaç tur atıp kafasını toplamaya çalıştı. Sonra ani bir kararla masasına geçip oturdu ve çekmecesinden birkaç A4 kağıt alıp kalemine uzandı ve yazmaya başladı.