Karanlikta kaybolan hayellerimi gördūm
seni görūnce yasadıgımı hissettim iliklerime kadar
bu gece sabah olmak bilmedi
sanki gűneş dunya ya küsmüş doğmak bilmedi
gök yüzü halime ağlar gibi
yağmurlar sabaha kadar hiç dinmedi
umutlarimi ektim belki bir gün cikar diye