[Üye Olmadan Linkleri Göremezsiniz. Üye Olmak için TIKLAYIN...]

Çocukken ben,masallarda anlatılan köyleri ve ormanları arardım. Bahçemizin o masallara benzeyen yerlerini bulup masaldaki olayın,bulunduğum yerde geçtiğine inanırdım.
Büyü gibidir sanki, tılsımlıdır bahçemiz.
Aşağı tarafinda fındık ağaçlarıyla ve çalılıklarla kaplı bir dere ve çalıların arasında kalmış ara ara düzlükler...masalların hep orada yaşandığına inancım hep cesur kaldı. Bahçede dünya kadar yılan olmasına karşın korkmadan o çalılardan geçip düzlüklere otururdum.
Meyve ağaçlarında evcilik oynardım. Erikler ve nar ağaçları çiçeklenince rengarenk olan ağaçlarımız...yalnız en sevdiğim nar çiçeği benim.Nar çiçeklenince süzülüyor adeta (ikliminden dolayı meyvesi olmaz bizim oralarda )
Dallar yerlere eğiliyor ve altını kızılımsı bir loşluk kaplıyor. Süzülen güneş hüzmeleri, yeşili daha parlak,nar çiçeği rengini daha loş yapıyor. Masal rengi bu renk işte benim için. Pembe değil. Ben o masal renginin altında bir kez daha uzanıp,güneşin içimi ısıtmasını isterdim.