Mitolojide Işık ve Güzellik İlişkisi
Aphrodite/Venüs, Yunan mitolojisinde ölmezlerin yani tanrıların en güzeli olarak bilinir.
Aşk ve güzellik tanrıçası olarak adlandırılan bu varlık, aslında ‘’Işık Tanrıçası’’dır. (Aphrodite’in gökyüzünde çeşitli şekillerde parladığı ve kendini gösterdiği söylenmektedir.)
Aynı zamanda mitolojide ‘ışık’, evrende var olmanın, çoğalmanın, ihtişamın karşılığıdır. (Günümüzde bile özellikle resim ve sinemada ışığın belirmesiyle bir varlığın doğması ya da ışık çakması sonrasında bir olayın netleşmesi, akla gelmesi buraya göndermedir.)
Sadece gökyüzünün değil yeryüzünün de güzellikleri ışıktan gelmektedir.
Gökyüzündeki ilahe (Aphrodite), yeryüzüne yayılıp tanrısal bir ışık, varoluş sağlamıştır.
Eğer ışık olmasaydı, hem yeryüzünde hem de gökyüzünde güzellikler olmayacaktır.
Bu temellendirmeye ve inanışa bağlı olarak zamanla Aphrodite’e Işık tanrıçası yerine Güzellik Tanrıçası denmeye başlanmıştı.
________________
“Size kafamda bir hüküm giydirmedim bayım. çünkü benim kafamda cezanız idamdı. ama sizden kafamda dahi öldüremeyecek kadar nefret ediyordum. Çünkü ölüler kokardı ve zihnimde ölünüzün kokusunu dahi istemiyorum...”
|