Duygu yoğunluğu taşar zaman zaman, kah sözcüklere dökülür kah klavyenin tuşlarından.
Sen güzel bi adamsın canım kardeşim, içtenlikle yazdığın sözcüklerde bir çok şey anlatmış, isyanın öfke ile birleşerek üzüntüye dönüşmesi, üzüntünün kendine olan saygınla birlikte nasıl bir saygın hal kazandığını okudum.
Ayakta durabiliyo musun? kimseye ihtiyaç duymuyo musun? zaten başarmışsın.
Hayat ince çizgide o kadar ince ki çizgi aşağı yada yukarı yönlü çok rahat bir şekilde yön verebiliyor. Düşebilirsin, ayağın takılabilir, tökezleyebilirsin işte tam o an pes etmek yerine KALK kardeşim ve asla arkana bakma çünkü arkana bakarak devam edersen önünü göremeyerek tekrar düşeceksin.
ASLA ARKANA BAKMA ve ASLA PES ETME...
Seviliyorsun.
