|
İçeriği Görebilmeniz için Üye olmalı / Giriş Yapmalısınız..!
|
|
Normal de Adem Güneş i fazla okumam, çünkü yazıları yoruma dayalıdır daha çok, bilimsel verilere çok fazla yoğunlaştığını düşünmüyorum. Fakat bu yazısını beğendim. Anne-baba çocuğuna bir proje gözüyle bakmamalı. Neyden hoşlandıklarını, ne yapmaları gerektiklerini, hangi aktivitenin daha eğlenceli olup olmadığını aile değil çocuk karar vermelidir. Biraz çocuğu çocuğa bırakmak lazım. Bir üniversite hocam vardı, çocuğuna bayramda giyinmesi için leopar desenli pantolon almış. Bayram günü çocuk bunu giyinmemiş, hocam da neden yeni aldığı pantolonu giyinmediğini sormuş kızına. Kızının verdiği cevap: "Kendi fantezilerini benim üzerimde deneme anne." olmuş. Yani kızı taktir etmedim değil. Kendine güvenen çocuklar yetiştirmeliyiz bu hayatta. Ne istediğini bilen, kendi kararları doğrultusunda hareket edebilen. Çocuksa çocuk gibi giyinmeli, çocuk gibi eğlenmeli düşüncesindeyim. Bunun örneği var bende, teyzem çok diktatördür. Çocuğu hangi kursa gidecek o karar verir ve yollar. Haftanın 5 günü zaten bu çocuk okula gidiyor, iki günü bırak bari ailesiyle vakit geçirsin derim. Hayır sabah Ergoterapi görecek akşama doğru basketbolu var yarın sergi açılışı olacak diye sıralar. Çocuk, çocukluğunu kaybediyor ama anlatamıyorsun.
________________
*****
"Ardından karanlığın içinde bir kibrit yanmış.
Geçmiş, geleceğin üzerinde kendini ateşe vermiş.
Ve gelecek, geçmiş ile birlikte yok olmaya başlamış."
*****
|