İçeriği Görebilmeniz için Üye olmalı / Giriş Yapmalısınız..!

Hiç kimse yeterince anlayışlı değil, ben onsuz da yaşarım düşüncesiyle veya çocuklar var ayrılamam düşüncesiyle aile olunmaaaaaz.

Aile denilen şey şerbet olur zehir olur ama hep birlikte olur. Borç olur kazanç olur birlikte olur. Düşman olmazsın eşine mesela. Arkasından iş cevirmezsin. Sakladığın bı telefon numaran olmaz sakladığın sifren bile olmazzzz.

O neyse sende o'sun. Kendine özel bı alanın elbet olur ,kursun olur , işin olur , dersin olur ne bileyim kendi başına AVM ye gitmek istersin bilardoya okeye ; arkadaslarin olur ama hepsini eşin de taniyordur ve gideceğin yeri her zaman biliyodur ; haber vermek hesap vermek değildir. Babana haber veriyorsun ama eşine gelince haber vermek zorunda mıyım dersen olmaz aynı aileyi ve aynı evi paylaşmayı unuttuk biz galiba. Ev arkadaşıyken bile ben geç gelicem şuraya gidicem der insan yani.

Her tartışmanın sonunda bavul toplayan , sensiz de olur kafasıyla hareket eden insanlardan aile falan olmaz. Çünkü tartisacaksin da kuseceksin de ama barisacaksin da hayat böyle bir şey.

Yani bence aile yaşamını en olumsuz etkileyen şey insanların ÖZGÜRLÜK adı altına sığınıp başkasını aldatması, mobbing uygulaması veya umursamamasi. Özgürlük alanın bir baskasinin özgürlüğünün başladığı yerde biter. O yüzden özgürlük adı altında bı aileyi yönetemeyecekseniz ne karşınıza zarar verin ne de o kişinin hayatıyla oynayın. Psikolojik bir hasar ömür boyunca kaybolmuyor. İşin içine çocukları bile katmadan en özet şekilde ifade ettim. Çocukların hasarlarını konuşmak için 4 sayfalık post atmam gerekebilir...

________________