Ne acayip bir zemandır hiç yaranım kalmadı
Yariğarım çıktı ağyar hiç gümanım kalmadı
Gül gibi güldükçe güller açılırdı bir zeman
Ağlamadan ğayri şimdi hiç emanım kalmadı
Bir onulmaz derde düştüm asla yoktur çaresi
Akl-ü fikrim bitti hiç izanım kalmadı
Etmedin bahtım bana yar ey felek nettim sana
Tayyar böyle zulm olur mu hanümanım kalmadı