Sare ,Orhan'ın elinden tuttuğu o günden sonra sanki bir peri masalını yaşıyordu.. Hayatı boyunca görmediği sevgiyi, ilgiyi, sahiplenilmeyi, biri için en önemli, en özel kişi olduğunu bilmenin o muhteşem hazzını yaşıyordu.
En önemlisi de artık o çok içini acıtan kimsesizlik duygusunu yaşamıyordu. Yalnız olmadığını bilmenin, kendinden başka birine güvenmenin ne kadar kıymetli olduğunu yeni öğreniyordu.

Hissettikleri birinin bir başkasına karşı duyacağı aşktan çok çok öteydi. Orhan onun için artık sadece aşık olduğu kişi değil, annesi babası kardeşi kısacası hayatı her şeyi olmuştu. Hayatında ilk defa yaşadığı tüm bu duygular onu değiştirmiş, pozitif düşünen ve yaşının gerekliliği olan o sıcacık bir kıza dönüşmüştü.. Mutluydu ve mutluluğu ile adeta etrafına ışık saçıyordu.

Daha önce şımarmak ne demek en ufak bir fikri olmayan Sare, Orhan'ın yanında küçük bir kız çocuğuna dönüşüyordu. Ondaki bu değişim diğerlerinin de dikkatini çekmiş ve mutlu etmişti. Nur ve Semih kendi aralarında bunu konuşmuş ve onun adına sevinmişlerdi.

Orhan da ondaki tüm bu değişimi her gün keyifle izliyor ve onu böylesine mutlu edebilmek adına her gün değişik sürprizlerle küçük jestlerle şımartmak için elinden geleni yapıyordu.

O hafta sonu Sare 'ye ailesiyle tanıştıracağını söylemişti. Sare bunu duyduğu andan itibaren korkmaya başlamıştı. Tedirgindi.. Beğenilmemek. istenmemek ihtimalleri ödünü koparıyordu.

Yurtta her akşam Nur ile bunu konuşuyorlar, Nur onu rahatlatmak için elinden geleni yapıyor, her şeyin yolunda gideceğine dair ona telkinlerde bulunuyordu ama hiç faydası olmuyordu.

Cumartesi sabah erkenden uyandı Sare.. Gece zaten doğru dürüst uyuyamamıştı. Diğer kızları rahatsız etmemek için aşağı kantine indi. Bir bardak çay aldı, vakit geçirmek için oyalanmaya çalıştı.. Yok olmuyordu. Hissettikleri hem Orhan'ın ailesiyle tanıyacak olmanın heyecanı hem de korkularıydı.

Nur yanına gelince aynı heyecanla başa sardı. Heyecanla korkuyla sıralamaya başladı ardı ardına kafasındakileri.. Nur :

-Dur! Sakin biraz.. Yeter da.. Bitirdin kendini. Kızım daha kaç defa söyleyeceğim ben sana tanıdığım en güzel insanlarla tanışacaksın. Sıcak şefkatli düzgün insanlar..

-Korkuyorum... Çok korkuyorum. Bu büyü bozulacak diye ödüm kopuyor, kabuslar gördüm tüm gece...
ağlamaya başladı. Nur dayanamadı çekip sıkıca sarıldı. Sakinleşene kadar da bırakmadı.

-Kuzum benim.. Anlıyorum seni.. Ama azıcık güven bana lütfen...

Sare gözlerini silip toparladı kendini..

-Tamam sakin olacağım söz..

Birlikte odalarına çıktılar. Sare hazırlanmaya başladı. Nur'un yardımıyla çabucak hazırlandı. Orhan'ı beklemeye başladı.

Çok beklemeden aradı Orhan. Nur'a:

-Bana şans dile !..
diyerek yanağına bir öpücük kondurup koşarak çıktı odadan. Nur şefkatle gülümseyerek baktı arkasından.

Y.A
Brittle