Yüzünü hiç görmedim ben,hiç dokunmadı dudakların dudaklarıma. Ellerin hiç değmedi ellerime veyahut okşamadı parmakların saçlarımı,kaç kadeh içtim rüyalarıma gelişine de benim sana gelemeyişime. Görmediğim gülüşüne aşık oldum her defasında düşünürken seni. Uzaktan,görmeden sevmekti benimkisi. Aynı metroya binmeyişimize,aynı yolda yürümeyişimize,hiçbir sokağın sana çıkmayışına yaktım sigaralarımı, ağladım gecelerce. Kalp acısını öğrendim,özlem yüklü gecelerde. Aklıma gelişlerin ve hiç gelmeyişlerin bitirdi beni. Mavi gökyüzünü siyaha çevirdi yokluğun. Kahretsin, ne zaman öpmek istesem seni yokluğun çıktı yollarıma. Kayboldum ararken yokluğunda dudaklarını.