Peki ağaçların konuştuğunu biliyor muydunuz? Mesela yapraklarını yiyen hayvan türleri geldiklerinde, hemen akrabalarını tehlike yaklaşıyor diye uyarıyorlar. Onların da önlem olarak yapraklarının tadını bozan bir toksin salgılayarak kendilerini koruyorlar. Üsteli ona hangi hayvanın yapraklarını yedeğini salyasından tanıyıp, ona özel bir savunma geliştiriyormuş!

Nasıl mı yapıyorlar? Salgıladıkları feromonlar, yani konu sayesinde. Zürafalar gelip akasya ağacının yapraklarını yediklerinde, ağaç hem kendi yapraklarının tadını değiştirecek olan toksini, hem de diğer akasyaları uyaracak feromonı salgılamaya koyuluyor. Toksin yapraklara ulaştığında zürafalar o ağacı yemeyi bırakıp 100 metre ötedeki akasya ağacına yöneliyorlar, çünkü aradaki akasyalar uyarılmış ve çoktan silahlarını kuşanmış oluyor.

Daha da enteresanı “İmdat!!” diye bağırıp, onlara saldıran hayvanın yiyecek yırtıcıları bile çağırabiliyorlar! Mesela cam ağaçları yapraklarının yendiğini fark edince, onların düşmanı olan yaban arılarının çağırıyormuş.

Elbette ağaçlar sadece hava durumundan etkilenebilen koku metoduna beni bağlamazlar. Aynı zamanda toprağın altındaki kökler ve mantarsı ağlarla fiberoptik internet kablolari gibi birbirlerine bağlıdırlar. Bu sayede türler arası ve uzun mesafelerde iletişim mümkündür. Hatta bu bilgileri aldığım Ağaçların Gizli Yaşamı kitabında yazar Peter Wohlleben wood-wide- web benzetmesini yapmış. :)) Bir çay kaşığı orman kilometrelerce ipliksi örgü içeriyormuş! Mantarların yaşamı da ağaçlara bağlı olduğundan bu kurye görevini üstleniyorlar. Arabuluculuk bile yaptıklarına dair teoriler var.

Son olarak, tarla alanlarında bitki örtüsü ise sessizdir. Seçici üretme yüzünden kültür bilgilerinin çoğunu toprak altında ve üstünde haberleşme becerilerini kaybediyorlar. Sağır ve dilsiz oluyorlar. Bu sebeble de haşaratlat için kolay avlar ve İlaçlama gereksinimi doğuyor. Yazar “belki de çiftçiler ormanlardan ders alıp günlerini biraz daha yabanıl üretmeliler” diyerek bir ışık yakmış.

Alıntı.