Kaldırım taşları sırdaşım oldu bu yalnız gecelerime
Sokaklar dert ortağım
Kadehler elimden tutan bir yar gibi ısıtırken
İçim yanar köpürür volkan misali

Bir sen eksiksin benden
Bir ben eksiğim kendimden.
Kimsesizim kimsesizliğim içinde
Bir akşamın seherinde
Bir gecenin şafağında

Güneşin doğuşuna hasretim
Sensiz geçen günlerimin içinde
Bir sen vardın
Birde senin varlığındı beni ben yapan
Ben bende değilim şimdi
Kendimi arıyorum,
Kayıplardayım
Yoklardayım...

Elimi uzatırım yokluğunun bağrına
Başımı yaslarım dizlerin hayali ile
Dağa,taşa,
Toprağın soğuk kollarında seni ararım..
Rüzgarın içinde nefesini...
Yağmurlarda gözyaşını
Güneşte gülüşünü..

Ben uzaklardayım
Sen ıraksın bana
Mesafeler bitmez
Zaman geçmez bir yerdeyim.
Adın geçmez
Cismin geçmez.
Sen neresindesin bu hayatın içinde.
Ben neresindeyim.
Sen zamanın anında.
Ben ise gelmez geleceğindeyim.

Biz birbirimize kavuşamayacak kadar uzağız
Doğu ile batı gibi.
İlk bahar ile son bahar gibi.
Aramızda hep mesafeler
Hep engeller.
Sen ordasın, ben neresindeyim hayatın
Bilmiyorum.
Aşılmaz engeller ardındayız senle.
Sen oradasın, ben neredeyim bilmiyorum...
.
..
...İ.H.karaman.