27 Haziran 2023, 14:19
|
#1 |
ad ASTRA per ASPERA  |  GURUR YANIĞI SEVDA (ŞİİR)
GURUR YANIĞI SEVDA
İçimdeki yangın,
Ezelde saklı sırdı sanki
Seni sevdiğimi kaç kalıpta söylersem söyleyeyim
Yine ve yeniden adresi daima sendi, sendi…
Kula köle olmak ayıptır dediler
Haykırmak istediğim duyguların esamesini bile bilmediler
Bir çay koymuştum oysa demi tavında
Tavşan kanıydı seni sevmelerim
Zaten bunu ne sen sor ne de onlar bilsinler…
Başladığı yerde biter mi her hikâye, bilemedim
Ne zaman aklıma gelse, aklıma düştüğün sözlerin
Her şey tam olarak gecenin getirdiği bir suikastti
Göremediler…
Şimdi kışım ben hep,
Yağmurlarımı dindiremediler
Baharı görür mü ağzı bozuk yüreğim,
Ve ayarı bozuk dilim
Akıl sır erdiremediler…
Şarkılardaki bir nihavent makamıdır aşk dediler
Gökyüzünü avuçlarıma koyan duyguyu küçümsediler
Al sevdam bir yasaklı kırlangıç şimdi
Doludizgin bir kısrağı,
Sahi, kim dizginleyebilir ki
Gel yanalım desen
Ateşe atacağın bir kömür misali verirdim yüreğimi
Ve Sessiz soluklarım fısıldardı sahil kenarı düşlerimi
Hiç hissedemediler…
Git dediğinde kalmasaydım öylece,
Böyle gözü kara sevmezdim belki
Ah, bu benim gurur yanığı sevdam
Yine kaldın bir köşede
Unutulmuş bir ut sesinden yansıyan beste misali…
Sözlerini hiçbir zaman dinleyemediler…
Çünkü sen asla izin vermedin…
O yüzden firari bir suçludur bende sevmeler
Kaçak göçek, tek meskeni gölgeler
Bundandır bu hikâye
Başladığı yer de,
Yani benim yüreğimde biter… Yazan: @[Üye Olmadan Linkleri Göremezsiniz. Lütfen Üye Olmak için TIKLAYIN...]  |
|
| |