Bir cehalet ki düşün, kendimi tanımaz haldeyim.
Ne celladımı biliyorum, ne son nefesin tadını hayatın.

Bir türküdür tutturmuşum gidiyorum,ezgileri olmayan.
Bir sevdadır kapılmışım, sevgiliye kavuşması hayal olan.

Bir rüzgardır esiyorum,yönümü bilmeden delice.
Bir gemiyim gidiyorum,rotamı bilmeden öylece.
Ne zamandır bilmiyorum,divaneyim kendimce.
Ben beni bilmezken,seni nasıl anabilirim her gece.

Bir kuş gibi kanat çırparken özgürlüğe,
Gözlerine hapsolmuşum sebepsizce.

Yaprak olup kurumuşum mevsim-i güzünde.
Savur beni bilmediğim meçhul bir yerlere.
.
..
...İ.H.Karaman.