Sessiz Haykırış
Dünyada o kadar çok acı var ki, nereye baksak savaş, vahşet, açlık !
Biz cevremizde olup bitenlerle bile ilgilenmiyoruz. Sonuçta “biz” acı çekmiyoruz ya, bize ne ?! Oysaki bir el uzatsak, bir yaraya merhem olacağız. Bunu yapmak neden bize zor geliyor ? İnsan olmak bunu gerektirmiyor mu ? İnsanca davranmak! Biraz empati kurmak ? İnsanlara yardim etmek, bizi mutlu etmiyor mu ? Neden bu kadar benciliz, neden herseyin en güzeli benim olmalı, neden tek ben güzelliklere layıkım ? Başka için güzellikler istemek neden zor geliyor. Bu kadar soru ama cevabi yok.
Anlamıyorum.
İçimde o kadar birikmiş konu ve öfke var ki, nerden başlayacağımı bilmiyorum.
Dile getirilmesi gereken, tartışılması, çözüm bulunması, hatırlanması, hatta ibret alınması gereken konular. Seçimlerle birlikte bu konular hiç gündeme gelmiyor! Çözümü zor sorular olunca, bahsetmemek daha kolay. Kafa bulandırmaya gerek yok ! Kadın cinayetleri hala gündemimizi süslüyor !
Hala çözüm bulunamıyor. Çözümü kolay aslında, aklıselim her insan biliyor ki, ağır cezalar gerek!
Bu konuyla ilgili aklıma haberlerde utanarak izlemiş oldugum bir kara geldi. Bir Anne kızı cinayete kurban gitmiş, en sevdiği varlık elinden alınmış, tarif edilemez acılar içerisinde. Karsısında bir o kadar arsız, haysiyetsiz bir Anne! Alay ederek sen haline yan, senın kızın toprak altında , benim oğlum bir kaç sene yatacak cıkacak diye övünüyor !!
Biliyor çünkü bizim ülkemizde bir canın 5 kuruş kadar değeri yok !
Hepimiz biliyoruz ,
görüyoruz.
Utanıyoruz !
Yapanlar utanmıyor,
biz utanıyoruz !
________________
~~ Bazen sevinince Annem gibi,
Rengarenk reçeller dizerim kalbimin raflarına ~~
|