Bana benden yakınsın,
bense kayıpların tam içindeyim.
"Nereden geldim" sorusunun henüz başındayken,
"gideceğim yere" yakın bir mesafedeyim.
Kendime Yakup hasreti çekiyorum yâr
bulabilirmiyim aydınlığı..?
Yusuf’un kadar çaresizim.
kuyu dışarda değil,
içimde’dir yâr...
Biraz daha zorlarsam,
çekip gidecek akıl.
Biraz daha arasam,
bir daha gelmeyecek ben.
İşte öyle bir denge ki,
Vay benim halime.
İyi değilim ben yâr!
gittikçe ağırlaşan bir yalnızlığın içine düşüyorum,
ve sorular derinleştikçe cevaplar uzaklaşıyor.