Boşanmış anne/Tek ebeveynli çocuk

Yine son yıllarda sıklıkla gördüğümüz bir şey var ki çocuklar artık tek ebeveynle büyümeye başladılar.Aileler artık daha kolay boşanır oldular. Elbette ki yürümeyen bir ilişkide taraflar incinmeden ve birbirlerini incitmeden kendi yollarını çizebilmeliler.Ama bu arada çocukları da ihmal etmeden ve özellikle sevgi mahrumiyetine yol açmadan bu yapılabilirse ne mutlu.Çocuklar için en temel gereksinimin sevgi olduğu unutulmamalı.Eşler kendi aralarında ne yaşamış olurlarsa olsunlar anne baba konumlarından boşanmaları diye bir durum söz konusu bile olamaz.Çocuk her koşulda her zaman kayıtsız şartsız sevgi ihtiyacı içindedir.Ayrılmış dahi olsalar bu ihtiyacın giderileceği yer yine anne babanın yanıdır.Ancak anne özellikle yaşı küçük çocuğun yanında olmalıdır.Boşanmalarda çocuklar mal paylaşılır gibi değil ama yaş ve ihtiyaçları gözetilerek nerede kalacağı konusunda dikkatle karar verilmelidir.Küçük yaşlarda anneden uzun süreli ayrılıklar ‘Anne Yoksunluğu’ sendromuna yol açabilir ve çocuğun bir yere,bir aileye ait olma duygusunu ciddi olarak zedeleyebilir. Yaşı kaç olursa olsun ve aile durumu ne olursa olsun çocuklar anneden uzaklaşmamalıdırlar. Anne bütün çocuklar için tahminler ötesinde önem ve değer taşıyan bir unsurdur.

Sonuç olarak;Anne ister bir aile bütünlüğü içinde ,isterse tek başına olsun,mutlak sevginin ve karşılıksız ilginin sembolüdür.Yüzyıllar boyunca bütün toplumların ve kültürlerin geleneklerinde yer alan anne sevgisi, kişiyi hayata hazırlayan ve yaşamı boyunca da en temel ilişkilerinde belirleyici olan yegane şeydir.Yaşı kaç olursa olsun,bütün çocuklar önce ve her zaman annelerini severler.Bu sevgiden kazandıkları onları hayata hazırlayan yol arkadaşlarıdır.Çocuklar sevginin ne olduğunu ve nasıl ifade edileceğini çok iyi bilirler.Onlara öğreten annelerinden aldıkları gibi o sevgiyi topluma geri verirler.

Kaynak;[Üye Olmadan Linkleri Göremezsiniz. Lütfen Üye Olmak için TIKLAYIN...]