Sessizliğime hükmeden yalnızlığım
İfadenin çaresizliğine mahkum…
Zor bela tutunuyor hayata
Titreyen ellerim.
Çaresizliğim zalimce eziyor bedenimi
Ruhum yalnızlığımın kölesi
Hiç olmayacak bir anda
Azat olsa bir dosta doğru yüreğim
Fermanı imzalansa özgürlüğümün.
Ezeli ve ezen yalnızlığından kurtulsa,
Hayatın renkleri yüreğime dokunsa,
Siyah beyaz kareler gökkuşağına boyansa
Hiç beklenmeyen bir anda
Azat olsa bir dosta doğru yüreğim…
Sessizliğime bir ses eklense,
Duvarlarıma yansıyan gölgeme bir gölge daha düşse,
Yalnızlığıma bir köprü kurulsa
Geçildiğinde yakılan yok olan bir köprü.
Demir parmaklıklardan bir güvercin havalansa,
Umutların dibe vurduğu bir anda
Azat olsa bir dosta doğru yüreğim
Çaresizliğim bir yenilgiye dönüşmeden
Narkoz sersemliğinden kurtulsa bedenim
Karanlığın uyuşturduğu gözlerime fer olsa
Umuda giden yoldaki yolcu o olsa
Uzatsa elini ölüme bir kala
Hiç düşünülmeyen, hesaplanılmayan bir anda
Azat olsa bir dosta doğru yüreğim…