Hayatı çamurlu paçalarımdan sürüklenerek geçiyorum karşıya !
Üzerime sinen masumiyet hüznün yaradılışındaki kelimelerden çıkıyor.
Kaçamıyorum hayallerde, idam ipini karamsarlıktan yapıp bağlamışım boğazıma.
Kalpsiz beyinler ne çok döndürmüş beni olduğum yerde halbuki !
Hep bir adım öne çıkmak istedikce geriye gitmişim !
Sevgiyi adam gibi taşımak ağır geldi yüreksiz omuzlarınıza,!
Önüm arkam sağım solum sobe derken senin tanımadığım yüzlerin hep karanlıktan gülümsedi bana.
Sevgiyi taşıyan B E N ağır geldim sana !