Küçük Mahmut derslerine çok iyi çalışıyordu, sonuç olarak daima
sınıfın birincisiydi. Babasının bu işe çok sevindiğini söylemeye gerek yok. O akşam baba oğlanın getirdiği pekiyilerle dolu karneyi gözden geçirdikten sonra, hafifçe öksürerek genzini temizledi ve “Besbelli bu çocuk zekâsını benden almış,” dedi.
Anne bunun üzerine, “Ona şüphe yok,” diye cevap verdi. “Zira benim zekâm yerinde duruyor.”




Alıntı