Yoksun , yokluklar , yoksulluklar ;
Yoksunluklar , yoksullaşmışlar , yokluklaşmışlar ;
Var iken yok olanlar , hiç var olmadan yok olmuşlar , var olup yok olmamışlar ve hiç yok olmayacaklar …

Yoksullar , yoksullaşanlar , yoksul kalacaklar ve zaten yokluğun içinde yoksul doğanlar …

Yoksunluklar , yoksunlaşmışlar , duyguları yok edilmişler , sevgiden yoksun kalanlar ve zaten hiçbir zaman sevemeden yok olmuşlar …

Yoktun , yok olacaksın ,
Bu iki yokluk içinde kısa bir çizgi varlığın , bir gün varlığında yok olduğu vakit , yeryüzüne bırakacağın tek şey yokluğun olacak .
Yani yer yüzünde zaten hep var olan yokluğunu , yok olduktan sonra , yokluğun tam ortasına bırakacaksın …

Ki sen yoktun !
Hayat bir yoktur , sen bir yokluk …
Senden geriye yalnızca yokluğun kalacak , efkarlı sözler içinde belki …
Tıpkı büyük insanlar gibi heykellerin dikilecek yokluğuna simge ; Varlığında kimsenin heykeli dikilmez çünkü . Bir gün heybetli bir şehrin taştan binaları içinde ki bir parkta heykelini gördüğüm an anlayacağım , varlığını terk edip zaten ait olduğun yokluğuna kavuştuğunu …

Ve işte sen . Benliğim . İçimdeki öteki …
Sözlerim sanadır , sözlerim varlığına ;

Yokluğun , varlığın daki yokluk gibi saplansın ciğerine ,
Saplansın ki , yokluğunun kıymetini varlığın gibi bilesin …