Bir gün bile balkona çıkmadığında merak eden, arayan, kapını çalan, iyi misin diye soran..
Kimi zaman ekmeğini, kimi zaman derdini bölüştüğün, bir fincan kahveyle çekinmeden gözyaşlarını döktüğün..


Mutluluğunu mutluluğu yapan, arkandan konuşanı susturan, Ruhuna ilaç, kalbine huzur olan..
Bir dostu olmalı insanın, ahirete kadar hayatından çıkmayan...


Herzaman dostum diyebileceğim kardeşim arkadaşım diyebileceğim insanlar tanıdım. En kötü anımda her koşulda yanımda olup bana destek olanlarım oldular . . .