PHP- Kodu

Uykusuz kalemim uyandırdı beni
Seni anmanın tam vaktiydi
Çünkü gelişin bir baharın gelişiydi
Kırık dökük şu kelimeler inci gibi dizilecekti

Titreyen ellerimle seni yazmak güçtü
ama yazmamak da kalemime göre "suçtu"
Ve ben suç işlemeyi bilmeyen bir çocuktum

Şimdi tükenmez kalemimin mührünü
Senin için tükenen sözcüklere döküyorum

Sen.
Bir çift günebakan gözlerin
Yanıbaşın memleketim
Sana giden yollar
Çocukluğumun geçtiği sokaklarım
Ve ben yanında masum bir çocuğum.

Her gülüşüne şahit olamamanın
Kekre tadı
Gülüşünü seyrederken de söylediklerini unutmanın tadı
Vardı.

Hem gülüşünle devrim yaptığın yüreğimde
Hem gülüşünü hatırlatan şu biçare dizelerde.