08 Kasım 2022, 21:17
|
#1
|
|
|
Veda busesi..
Kalabalık ve gürültülü olur terminaller, ayrılığın habercisi olur insanın içi burkulur her giden otobüse bakarken..
Daha buluşurken gideceği,veda edecegi gelir aklına insanın.Çaresizliğin el sallayışların göz yaşlarının merkezi terminaller..
Perona yanaşan her otobüsün tabelasını arar gözler, "insallah bu değildir"der insan,biraz daha tutabilmek icin sevdiğinin ellerinden ...
Birçok insanı kavuşturduğu değil de ayırdığı için zalimdir terminaller..
Vefa ile cefa gibi değildir "veda"...Ne tutabilirsin ne durdurabilirsin gideni, sana veda edeni...
Ayrılıkların matemini,veda edenlerin yasını bile tutturmaz insana terminaller..Öyle gürültülüdürki gidişler içinde ki çıglığı bile duyamazsin...
Dizlerinin üzerine çöker baka kalırsın.Gözyaşını siler ardından bakarsın...Yüreğine saplanan hançer gibidir son bakışlar ,yalandan tebessümler..
Bakarsın ardından gider de gitme kal diyemezsin,dilin tutulur elin kolun bağlanır da durduramazsin gideni..
Vedaların, ayrılıkların can evi ,en güzel yarınların katilidir terminaller...
Ne varsa vedaya dair ,aklına geldikçe paramparça olur kalpler ve son öpücügü kondurur hayat ;
Hani o bırakıp giderken seni
Bu öksüz tavrını takmayacaktın?
Alnına koyarken veda buseni
Yüzüme bu türlü bakmayacaktın?
[Üye Olmadan Linkleri Göremezsiniz. Üye Olmak için TIKLAYIN...]
|
|
|
|