30 Mayıs 2020, 21:00
|
#1 |
| |  güzel günler
Tarkan - biz çocukken
Bir kırık ayna tuttu güldü Halime zaman bak dedi bu geriye senden kalan.. yaşarken değil de eski sıfatını önüne takınca güzel olduğunu düşündüğüm günler.
yaş ilerledikçe, nostalji bir kene gibi emiyor kanımı. eşyaya anlam yüklüyorum. ona dokunan, kim bilir nerde bilmezken, dokunduğu günün hatırına sarıp sarmalayıp kaldırıyorum bir dolaba. kırık gözlük, eski defter, tükenmiş tükenmez kalem… bir daha kendi işlevleriyle kullanılmayacak olan ama o eski güzel günlere giriş vizesi olarak çok işe yarayan eşyalar.
kimse kolay olacak demedi. sen büyüdükçe evler küçülecek, caddeler daralacak demedi. sevdiğim insanlar da yaşlanacak, bazen kimse hatırladığım günlere güzel demeyecek, tek başıma, unutulmuş bir filmi yeniden yeniden ve yeniden izlerken o filmi bana sevdiren, aynı sahnelerde benimle gülmeyecek, ağlamayacak.
haz aldığın, tadını çıkardığın müddetçe hayattasın dedi biri bana. şu parazit eskiye özlemini at bir kenara, o güzel günler eskide kalsın. yenilerini yaşatacağım sana.
tende aşk, gözde saklı özlem, burunda bir sızı, yaktım hatıra dolabını. küle çevirip bir kavanoza koydum kalanları. yaktım ama atamadım, benimkileri de atar bir gün birileri diye. 
Alinti
________________
bende dahil bilmiyorum aga ne zaman başladı, ne zaman bitti.. / neyi ne kadar sevdiysem, o kadarı gitti. |
|
| |