 Yalnızlığımla Ben Ne Çok Özledim Seni
Asırlardır özlem hasret çeken bir kalbim var gibi
Öyle özledim ki seni hiç bir tarifi yok anlatmaya
Gözlerimde ki yalnızlık derin bir okyanus gibi
Öyle çok özledim ki seni yalnızlığım la
Sevgini yorgan,kalbini yastık yapıyorum
Öyle çok özledim ki seni
Çölüm de güneşin altında yağmura hasret kalmış bir gül gibi kalbim
Biliyorum O yağmur yağmayacak
Ama bu gül yağmura hasretinden de vazgeçmeyecek
Bilsen kaçıncı gece gönlümde yalnızlığının acısı
Hasret çekmek neden bu kadar zor
Belki de gerçek sevmek kalbinin sancıması
Yalnızım çünkü yanımda sen yoksun
Hasretini sardım umudlarıma
Gecelerime,gündüzlerime,saatlerime
Bilsen öyle çok özledim ki seni
Bir gün çölüme yağarsan özlediğim
Yeniden tomurcuklanacak bu gül
Ve yine sana hasret büyüyecek
Yalnızlığım ve sen
Ne çok yaraladınız beni
Bir gün hasret çekmenin
Özlemenin kalp sanıcısnın
Ve benim sana olan duygularımı anlarsan
Çok geç değil Ben yağmurumdan vazgeçmedim... |