05 Eylül 2020, 10:58 | #1 |
Kayıplarımı Hayatıma Yapa Yaptım 3
[Üye Olmadan Linkleri Göremezsiniz. Üye Olmak için TIKLAYIN...] Büyüdüm Sanmıştım Hayatım boyunca unutmayacağım o günün sabahına annemin öpücükleriyle uyandım. Saçlarımı şefkatle okşuyor bana dünyanın en güzel sesiyle en güzel şarkısını mırıldanıyordu. Annesinin meleği, çiçeği, güzeli.. Uyansın rüyalardan, koşsun, oynasın..Ayağına taş takılmasın, yüzünde güller hiç solmasın.. Annem her sabah kendi uydurduğu bu dualı şarkıları söylerdi bana. Gözlerimi mutluluk içinde açar boynuna sarılıp öpüp koklardım onu. Artık yedi yaşıma gelmiştim birkaç güne okullar açılacak benim okul hayatım da başlamış olacaktı. Arkadaşlarıma babaları en güzel ayakkabıları, çantaları, kalemleri almıştı, onlar da oynarken bile sürekli bundan bahsediyorlardı. Gözüm en yakın arkadaşım Ayşe'nin ayakkabılarına takıldı. Kırmızı ve pırıl pırıldı. Benim olmasını o kadar çok istedim ki.. Annem bütün gün evleri, merdivenleri temizlemiş yorgun argın eve dönmüştü yüzünde hiçbir yorgunluk ifadesi yoktu aksine bana yaklaşırken gülümsüyordu. Onun bu haline hayranlıkla bakarken elindeki paketi görememişim. Meltem aç bak bakalım hediyeni beğenecek misin? Bu neşenin sebebi elbette ki buydu benim yüzümün gülmesi için yorgunluğunu bile unutmuştu annem. Paketi açtığımdaysa karşımda kırmızı ayakkabıları görünce sevinçle annemin boynuna sarıldım. Canim annem her mahzunluğumu sevince boğmaya çalışıyordu, başarıyordu da. O gece, hayatımda onarılması mümkün olmayacak bir iz daha bırakacaktı bundan habersiz kırmızı ayakkabılarımı giymiş evde sevinçle koşturuyordum. Nerden çıktı bunlar? Babamın öfkeyle kükreyen sesiyle olduğum yerde kalakaldım. Annem mutfaktan koşup geldi ben aldım ne oldu? Sen bana dikleniyor musun ha? Sen kazandığın parayı böyle çarçur mu ediyorsun? Annem bu defa kararlıydı hakkımızı savunacaktı. Mutlu oldu çocuk birkaç gün sonra okulu var, giyecek ayakkabısı da yoktu zaten alıverdim ne var bunda? Senin dilin fazla uzadı diyerek anneme defalarca kaldırdığı o el her defasında benim suratımda patlıyordu sanki. Koşup bacaklarına yapıştım baba ne olur yapma, vurma anneme al bak istemiyorum ayakkabıları geri veririz ne olur baba.. Şiddetle savurup atmıştı beni, bedenim yaprak gibi savrulup masaya çarpan başım kanlar içinde kalmıştı.Kendini bile savunmayan annem hiddetle yerinden kalkmış bir hışımla yanıma gelmişti bile, ne yaptın çocuğa, sen nasıl babasın? Ne haliniz varsa görün..Babam beni kanlar içinde görünce korkmuş olacak ki anneme vurmayı bırakıp çarpıp çıktı kapıyı. Korkudan annemin bacaklarına öyle bir sarılmışım ki. Oysa babamın bacaklarına sarılıp annemi korumaya çalışırken büyüdüğümü sanmıştım.. Eğer anneniz hala hayattaysa ve sığınacak bir diz kapağınız hala varsa ben büyüdüm demeyin. Yaşınızın önemi yok. Biz her yaşta annemize sığınmaya muhtaç küçücük çocuklarız. Bundan dolayı da içimizdeki o çocuğu hiç öldürmek istemeyiz. Muhtaç yanımızı sevgiyle doyurabilmek için.. |
|
|
05 Eylül 2020, 11:32 | #2 |
beni hiçbir zaman bayramlarda tek bırakma anne, zaten bırakmassın ama tek, bırakma !..
hiçbir şey bulamadığımı biliyorsun, beni yeniden yeniden aramalara gönderme. aramaktan ve bulamamaktan bıktım artık. benim sevmemi bekleyen, beni özleyen bir insan mutlaka vardır, biliyorum, dünyanın herhangi bir yerinde. bir köprüde durup sulara bakmaktadır. büyük kent uzaktadır, ışıkları sularda. o insan orada, öylece yalnız, söz verdiği için geleceğinden kuşku duymadığı seni beklemektedir. geldiğini görmesini istemessin, yavaşça sokulur, saçlarını koklarsın, saçlarındaki tazecik iğde kokusunu ( çok az insanın saçları iğde kokar, bazıları deniz, bazıları yokluk..) döner dönmez dudak dudağa gelirsiniz. hiçbir söze gerek yoktur artık. söylenmeyen sözcükler, kendi alışkanlıkları içinde sulara karışır gider.. ama ben bunları niye kuruyorum anne, sen yanımda ol tek, yeter bu da bana.. bayram ya.. öperim ellerinden! Emeğine , güzel kalbine sağlık @[Üye Olmadan Linkleri Göremezsiniz. Üye Olmak için TIKLAYIN...]
________________
bende dahil bilmiyorum aga ne zaman başladı, ne zaman bitti.. / neyi ne kadar sevdiysem, o kadarı gitti. |
|
|
06 Eylül 2020, 12:23 | #3 | |
Alıntı:
|
||
|
06 Eylül 2020, 12:27 | #4 |
Emeğinize yüreğinize sağlık..
Cennet Annelerin ayağı altındadır.. |
|
|
06 Eylül 2020, 12:45 | #5 |
Kırmızı papuçlar.. Her çocuğun hayali ama bazılarının yarası.
Her bölümde daha bi etkiliyor bu hikaye beni. Çok başarılısın. Emeğine yüreğine sağlık canım benim ;gul |
|
|
06 Eylül 2020, 12:50 | #6 |
Galiba ben bütün şiirlerinize hikayelerinize hayran oluyorum
@[Üye Olmadan Linkleri Göremezsiniz. Üye Olmak için TIKLAYIN...]
fanın oldum bile :) Emeginize kaleminize saglik çok güzel olmuş
________________
I can't create a miracle but I always try |
|
|
06 Eylül 2020, 13:07 | #7 |
Yazgimm resmen kalbimi birakdim buraya oyle duygulu oyle aciki bide biz bencil insan oglu yokmuyuz bi ask acisi cekib dunyanin enbuyuk acisi bizimki sanan neler oluyo dunyada neler. Senin emegine eline oguzelll yuregine saglikk
|
|
|
06 Eylül 2020, 22:38 | #8 | |||
Alıntı:
Alıntı:
Alıntı:
Aynen öyle Elyanura hanımcım teşekkür ediyorum. |
||||
|
16 Eylül 2020, 17:27 | #9 |
@[Üye Olmadan Linkleri Göremezsiniz. Üye Olmak için TIKLAYIN...]
mmm harika olmuş. Anneler bir tanedir..
|
|
|
19 Eylül 2020, 22:01 | #10 |
Ne kadar içten, ve gerçeklik payı olan duygular dökülmüş o güzel yüreğinden,
@[Üye Olmadan Linkleri Göremezsiniz. Üye Olmak için TIKLAYIN...]
hanımcım. Gerçekten yaşımız ne olursa olsun o annenin dizinin dibinde olma duygusu tarifsizdir.
________________
~ E & B ~ Konu She tarafından (19 Eylül 2020 Saat 22:04 ) değiştirilmiştir.. |
|
|
Konuyu Toplam 1 Üye okuyor. (0 Kayıtlı üye ve 1 Misafir) | |
Seçenekler | |
Stil | |
|
|