|
K ı y a m e T ~~ Apokaliptik bir münafık pusu atmış Hurma ağaçlarının gölgesinde Ölüm çocukça oyun Çocuk ölümün kucağında Çocuğun kucağında ölü bir dünya ~~ Şıklattı parmağını tanrı Kuruldu kainat Ve yine şıklattı parmağını tanrı Kursağına et konuldu kulların Dudağını sıyırırken kan izi bulaştı bileklerine Bakire adaklar adamayı öğrendi insanoğlu Bir sonraki kurban çocuklar oldu Ve bir kere daha şıkladı parmak Istırapla körüklenmiş ateşte pişirip toprağı ve suyu Kutsal kaselere doldurup Soyu tükenmiş dinozorların uyluk kemiğiyle ezerek Ve havayla bağını keserek ihtişamlı mabetlerde Dehlizlerin rutubetinde kurutup göğe doğru yükseltti insanoğlu Bütün elementlerin mertebesini Sonra Kendi elleriyle göğe yücelttiğine taptı insanoğlu Kitaplar yazdı Kutsallık bahşetti adına Bir tek ezilenin ağzında var oldu Tanrı Ezenin ağzında sakız Çok kullanıldı Çabuk unutuldu Sonra esnemeyi öğrendi insanoğlu Gerinmeyi Gevşemeyi Unutmayı Umursamamayı Ve utanmamayı En çok da Bir şey olmamış gibi yaşamayı Ve sonra Yirmi bir gün dinlendirilmiş Paha biçilmezliklerle marine edilmiş Et konuldu kursağına kulların Ceplerine azamet Dudağını sıyırırken kan izi bulaştı Beyaz gömleklerinin manşetlerine ... Ve gün oldu Yıllar yıllandı Çağlar çağladı Yenildi Tanrı kulları Tanrı evladı şeytana Çünkü ayak uydurmuştu her kulu Tanrı evladına ... Ve sustu sonra tanrı Şıklatmıyor artık parmağını Tanrı O bile kesti umudunu ..... Vakit o vakit Gün o gün Şakağımda bir ferman Yürü diyor bana yürü Madem ki Doğdun Yürü Madem ki İğreti yollardan geldin Eğreti yollarda yürü Ve gömül hayatın kör rahmine Gömül ki Seninle birlikte yok olsun insan soyu ..... Ve ben Ben Tanrının sıradan bir kulu Sağanak yağmurlarda yıkıyorum Adem ve Havva'nın soyu kuruyasıca torunlarının kefenlerini Meshediyorum çöl kumlarında Kutsal surlardan dökülen Kızgın yağlarda pişmiş etlerini Enfiye kutusuna doldurup parmak kemiklerini Destur diyerek Yeniden ölümün sancısını alıyorum avuçlarıma ... Atımın çürük etini keserek bileyledim Kılıcımı az evvel Kıvılcımlar çıktı Daha da aydınlandı gün Önce küf sıyrıldı kılıcımdan Sonra pas Artık koyabilirim kınına ... Velhasıl hazırım artık yola çıkmaya Düştüm kavimler göçünün kuyruğuna .... Madem ki yürü denildi Sonuna kadar yürüyeceğim Ramak kaldı sona Ya çocuklar yaşayacak ben öleceğim Ya ben öleceğim çocuklar yaşayacak .... .... ... |
Vay be uzun zamandır okudugum en güzel şiir , emeğinize sağlık :hi: |
Emeğine yüreğine sağlık yine şaşırıp kaldığım bir şiir.Senden önce ben senden sonra ben demek istiyorum neden dersen alışa geldiğimiz ezbere şiirlerden çok farklı bir bakış açın var ve hayranım kalemine. Senin şiirlerini okuyunca şiirlerin üstüne daha ne koyulabilir ki kısmındayım o kadar güzel ki kalemin okumak yetiyor.Okudukça şiirlerini bir enerji patlaması yaşar mıyım bilmiyorum.dd Lâl oldum. Örnek insanlarsınız sen ve bahsettiğim arkadaşları biliyorsun, sizlerle gurur duyuyorum. Kalemin dâim olsun,yüreğin dert görmesin💐💐💐 |
önünde saygıyla eğiliyorum... defalarca eğiliyorum |
Emeğine sağlık. |
Alıntı:
|
Tanrı evladı şeytana Çünkü ayak uydurmuştu her kulu Tanrı evladına ... Ve sustu sonra tanrı Şıklatmıyor artık parmağını Tanrı O bile kesti umudunu Emeğinize sağlık :yildiz: |
Alıntı:
Onur verdiniz, minnettarım. Teşekkürler. Esen kalın... |
Alıntı:
Ben neymişim de haberim yokmuş yafu... Abarta abarta bitirememişsin resmen:) Ne yazsam eksik olacak. Güzel gören yüreğin dert görmesin, huzur yoldaşın olsun. Sağlıcakla... |
Alıntı:
Eksik olma, sağlıcakla kal... |
| Tüm Zamanlar GMT +3 Olarak Ayarlanmış. Şuanki Zaman: 15:14. |
Powered by vBulletin® Version 3.8.11
Copyright ©2000 - 2025, vBulletin Solutions, Inc.
Copyright ©2019 - 2025 | IRCRehberi.Net