[Üye Olmadan Linkleri Göremezsiniz. Lütfen Üye Olmak için TIKLAYIN...]


Koynuna salaş pelüş bir ayıcık koyup
Üstüne tedavülden kalkmış gazete örterek
Uyutur çocukluğumu
Baş başa kalırım sonra
Bitmez
Tükenmez keşkelerimle


Çizgiler çoğaldı çoğalalı alnımda
Ölüm ile an'ın savaşı başladı başlayalı yani miadımla
Hep böyle yaparım ben


Önce çocukluğumu uyutur
Sonra sabaha kadar oturur
Maziyle gelecek arasındaki o ince çizgide otağ kurar
Ümidimi kestiğim hayallerimle avunurum


Hayaller ki
Umudun goncası
Sevdalığa kavuşmanın tetiği
Ve bir o kadar da
Atılamayan ilk adımın tökezi
Yapamamanın sancısı
Boşa kürek çekmenin
Naftalin kokulu çekmecesi


Hayat bu
Değişiyor tabi insan
Hayallerin yerini alıyor dertler tasalar
Doğrudur
Değiştim ben de bir miktar
Artık hayal kurmaktır en büyük hayalim


Büyüdükçe değişiyor yani insan
Büyüdüm
Büküldüm
Ve değiştim
En azından herkes kadar


Sanırım değiştim diye kaçıyor benden
Gölgesine sığındığım ağaçlar
İyi günümde türkülerime eşlik eden kuşlar bulutlar
Ayaklarımı serinletsin diye peşine koştuğum dalgalar
Hatta varılmamak üzere döşenmiş kaldırımlar
Yalnızlığım bile hatta
Hatta öbür yarım
Kapı
Ayna
Masa
Kasaba bile
Her şey
Ama her şey kaçıyor
Ben değiştikçe kaçıyorlar benden
Ne tuhaf


Bir tek dört duvar var
Üstüme üstüme gelip
Yakamdan düşmeyen


Gerçi ben de yeni yeni tanıyorum değişen kendimi
Ah keşke sabredeydiniz
Biraz daha duraydınız hıı
Belki siz de severdiniz
Belki hoş görürdünüz
Bu
Kimi melankolik
Kimi depresif
Kimi suslu puslu hallerimi


Niye gittiniz ki


Hem gidip dönmemek kaç arşın
Kaç sokak köşesi
Kaç şehir tabelası
Kaç manik depresif zaman


Korkmayın canım
Öyle ballandıra ballandıra anlatacağım yok size
Dertlerimi ve bu sıkışık hayatımı
Zaten yaşanmış pek bir şey yok
Önü sonu hepiniz kadar


Hiç üşenmeden oturup anlatsam size
Biliyorum ben bu hikâyeyi
Bilfiil yaşadım dersiniz kesin


Solgun ışıkların çizdiği karanlıklarda
Sokak lambası görünce kaçan bir gölge
Dünya döndükçe yerinde duran
Yaşı yarım asırdan büyük
Yosuna belenmiş
İsrafil'in Sûr'u çalmasını beklemeye mecali kalmamış
Virane bir sur ne yaşayabilirse
Ancak o kadar


Ne kaldıysa hatırlanacak
Dönüp bakınca hayal meyal
Saklamak istedikçe
Duvarlara anlatılan
Aynaya çarpıp geri dönmüş
Kocaman burunlu
Şehla gözlü
Kabız ve basit bir hayat hikayesi işte
Üç aşağı beş yukarı
Herkes kadar


Zaten
Kaç gram gelir ki
Biz gibilerin gerçekleşmiş düşleri


Hem
Kimse olmadıktan sonra paylaşacak
Kursakta kaldıktan sonra sevmeklik
Gerçekleşse neye yarar
Gerçekleşmese neye


Bakın ben kabullendim
Kabulleniyor insan
Hem de kimsesizler kadar


Başka yerde
Başka zamanda yaşasaydım
Haddi hesabı yok da
Şimdi şu anda
Parmak hesabıyla ancak bu kadar


Her şey bir yana
Bu saatten sonra kalsam kalsam
Bir İstanbul hatırası olarak kalırım belki biraz
Belki biraz da
Ulan ne efkarlı sigara içerdi herif
Denilen biri anılarda


Hepsi bu kadar





...



Seslendiren: SıR